Stel je eens voor: bepakt met een op knappen staande 70 liter backpack en een compleet gedigitaliseerde peuter die in het vliegtuig de menukaart nog probeert te swipen, gaan kamperen aan de andere kant van de wereld. Tussen krokodillen, slangen, spinnen en meer van dat soort prachtige dierfiguren, maar waar je liever geen luchtbed mee deelt. Ik zeg: doen!

Alvorens je deze reis wilt gaan maken, zal je jezelf erop moeten voorbereiden dat waarschijnlijk je schoonouders, en mogelijk ook je eigen ouders (mocht jouw avontuurlijke gen een generatie over hebben geslagen) met man en macht proberen te voorkomen dat je met hun oogappels het vliegtuig in stapt. Tja, geef ze eens ongelijk. In hun tijd was het al een hele onderneming als je met 'de eend’ een dag naar de Beekse Bergen ging. Nee, deze reis is Beekse Bergen voor gevorderden. Je gaat van vrienden te horen krijgen dat het tijdverschil een drama gaat worden, dat de medische zorg vast niet zo goed is als bij ons en vooral:

'Waar ga je toch aan beginnen met zo’n kleine?'

Huur een auto en ga!

Om toch een beetje rekening te houden met de gevoelens van de grootouders, hebben wij gekozen voor een rondreis door de Sunshine State, Florida. Maar uiteraard kan je overal naartoe gaan. Huur een kleine auto, koop goedkoop bij de Wallmart een tent, kampeerspullen, een bijl, een autostoeltje en ga!

Zet je tent op de meest primitieve afgelegen vrijwel gratis campgrounds op. Maak elke avond een kampvuur en kook daar je eten op. Stuur je peuter op pad om takken te gaan zoeken voor het vuur (een oogje in het zeil houden wordt aanbevolen voordat hij met een ratelslang terugkomt) of geef hem een hamertje om de haringen in de grond te slaan. Ga samen rond het kampvuur zitten en kijk naar de ontelbare sterren, naar miljoenen dansende vuurvliegjes en de 'mana' (maan, volgens mijn zoontje). Geloof mij, er wordt niet meer gezeurd om je telefoon of iPad.

Van digitale peuter naar Mowgli

Waar ik me tijdens onze reis over verbaasd heb, is de flexibiliteit van kinderen. Binnen een week was mijn kleine lieve materialistische, veeleisende, schattige peuterpubertje veranderd in een kleine Mowgli die voor het eerst elke nacht doorsliep. Maar waar ik me nog het allermeest over verbaasd heb is de creativiteit van kinderen. Met enkel takken, water en zand heeft hij zich een maand lang kunnen vermaken.

Het was primitief, maar we zijn niet gebeten door een krokodil, hebben geen enge tropische ziektes gehad en we hadden geen last van een ‘ontregeld kind met met een jetlag’.

Wat we wél hebben gehad is de mooiste, meest intieme en leerzame tijd uit ons leven. Met mijn kleine Mowgli als mijn grote voorbeeld. Geluk vind je niet in uitpuilende speelgoedkasten of in de nieuwste smartphone. Geluk vind je in de kleine dingen.

Goede reis!

PS: De backpack en draagzak voor ons paar maanden oude dochtertje staan alweer klaar voor een rondreis door Ecuador. En de grootouders? Zij zwaaien ons vol vertrouwen uit!

Lees ook: Een verre reis maken met een kleine? Doen!